Işığında bakışlarının
Buğusunu yakaladım karakışların
Sen mi biliyorsun bir tek sabrını
Yüreğime dokuduğun nakışların
Bu benim çelişkimdi
Yüzsüz...
Bu benim geçmişimle ilişkimdi
Pürüzsüz
Atlat dünü benden
Yarını senden
Sonu gelmez bilirsin
Esiriyse eğer büyüsü alkışların
Hesabı tutulmaz düşersin
Elini kanatmaz deşersin

Cebimde kalmış son kuruşların
Elini boş bırakmaz
Gün..
Kışların

.....................eğer nakışında yoksa yalan
.....................sen benimsin gülün solduğu akşam

Sevdan el işi yüreğim nakış
Dokundun göz göz
İşledim ince ince
Dokundukça yandım
İşledikçe eridim için için
Hayalin yoldaştı
Gözlerin öğretmenim
Sunulacak her şeyi sundu kader
Çizilecek her şeyi çizdim
Sevdanla uyudum
Gözyaşınla yıkandım
Öptüm öptüm ellerini
İşledim nakış nakış yüreğimi
Sevdanın el işine bezedim özgürlüğü
Yandıkça dokundum
Dokundukça yandım
Ben sana
Ama hep sana inandım

..............................eğer nakışında yoksa renklerim
..............................seni ben yüreğime nasıl eklerim

Düşe yattığında umutlar
Bir gelincik fırlıyor
Nakışzade sokağından
Gergeflerden sübyan dökülüyor
Sabır küplerine...
Bir mecidiye ağlıyor
Kesesinin rengine
Bahar hiç gelmedi
Düşe yattığında umutlar
Gerçekler hiç sevilmedi
Kovuldu dokuz köyden
Hatıralarım
Ve gelincik tarlalarından kırmızılar.

................................eğer nakışında yoksa hicran



................................bitecektir el yazmamda hüsran