Puslu bir havada
Gün açtı gözlerini
Gözlerimde ki hüzünle
Kucakladı yeni günü…


Sensizliğin acısıyla,
Satırlara döktüğüm
Yırtıp attığım kağıtlar
Doldurdu çöpümü…


Nereye baksam içimde
Bu sevda,
Ne buz gibi sular
Ne kavuran sıcaklar
Derman olmuyor içimdeki
Yokluğunun acısına…


Düşlerim hayallerime karıştı
Sarı başaklar açtı içimde
Sapı samanına karıştı…


Kaçılmıyormuş aşktan,
Yakama öyle bir yapıştı
Damarlarıma kan aldı.
Aldı da yürüdü gitti…



Ne sen bilirsin ruhumda ki
Fırtınaları ne dünya alem.
Bir Tanrım bir kalemim bilir..
Yazar yazabildiği kadar…


Yetmez aslında o da
Dayanamaz kırılır bir ucunda
Yarım kalır kelimeler
Tıpkı sen gibi yarım…

Umutlar yumaklara dolandı
Düğüm düğüm yaşlar bağrıma
Hıçkırıklar genzimin acı suyuyla
Boğuldu…

Tükeniyorum her gün daha çok
Kandırmıyor hiçbir şey beni
Ömrümden sıra sıra takvimler
Gün atlıyor birer birer..

Sen yoksun ya
Şarkılar şiirler yasa
Özleminle yandıkça
Geceler gündüze dolandı..