Bir göçmen sızıdır, her mevsim yoklar…
Çaresiz anlarım yaklaştığını
Gelişi ardında bir umut saklar,
Yırtacak sanırım hüzün ağını
Bir göçmen sızıdır, her mevsim yoklar…

Beyaz örtüsüne bürünür dağlar…
Bir daha baharı görecek miyim?
İçimde gül yüzlü bebekler ağlar,
Gönlümce bir devran sürecek miyim?
Beyaz örtüsüne bürünür dağlar…

Gökyüzü çekilse uçamaz kuşlar…
Umudu tükenmiş kuştan ne fayda
Gözleri kan doldu, kurudu pınar,
Tutsak kalmış güzel ağlar sarayda
Gökyüzü çekilse uçamaz kuşlar…

Kozasına mahkûm ipek böceği…
Kaderi olmuştur içindeki sır
Aşklar ki ebedin ezel süreği,
Yeterse kudretin bu zinciri kır
Kozasına mahkûm ipek böceği…

Bir göçmen sızı ki keser iflâhı…
Her gece bahtıma bir yıldız düşer
Ceylanın çöllere düşer günahı,
Onmayacak derdi tabipler çeker
Bir göçmen sızı ki keser iflâhı…

Neva Selçuk