Körpecik vücutlarına aldırmadan
Kahpe kurşunlara hedef oluyorlar.
Tarihine bakıp ibret almadan,
Ölümü çocuklara reva görüyorlar.

Bizler resimlerine bakamazken,
Vicdansızlar kana boyuyorlar...!
Evlerde yaşayacak canlı bulunmazken,
Caniler öldürmeye doymuyorlar.

Kurudu; akmaz anaların göz yaşı.
Gitti ölenler. Ağlamak bize kaldı.
Şimdi feryatlar sardı, dağı taşı,
Ölenlerin yasını tutmak bize kaldı

Mezar bulup gömemiyorlarmış.
Meftalar; kartallara yem oldu.
Yaşayanlar da ölüler gibi solmuş,
YARAB bir millet göz önünde yok oldu...!

Zalimlik baki değildir derler.
Nedense her nesilde bir zalim çıkar..!
Mazlumun ahı yerde kalmaz derler.
Bazan mazlumdan da ZALİM çıkar...!

YA RABBİ arşa çıkan duaları duy...
Sen zalimleri arz üzerinden sil...
Acılar çekilsede, değişmez huy..
Onlar bilmiyor. YARABBİ sen bil...

05.04.2002
Ahmet Çelik
KONYA