5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1426
Okunma
Hani eski , terkedilmiş evler vardır,
Artık içinde oturulmayacak evler.
Hani onlar artık sadece taştır,
Artık tutmaz kapısından eller.
Şimdilerde ben de o evler gibiyim.
Ne gelip bir yanımda oturanım var,
Ne de elinden tutacak bir sevgilim.
Artık değişmez benim de kaderim...
Hani yaşlı unutulmuş insanlar vardır,
Artık fazlalık olan insanlar.
Hani onlar artık yorulmuşlardır,
Artık istemez onları kimseler.
Şimdilerde ben de o insanlar gibiyim,
Ne bir hatırlayanım var,
Ne de beni düşünen bir sevgilim.
Artık değişmez benim de kaderim...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz