Başım kazan gibi..
ruhumda daha önce
hiç rastlanmamış zedelenmeler..
önümde bir kaç
seçilir seçilmez umut..
duvarlara çarpan
anlamsız sesler düşüyor yatağıma..
gece ağlıyor
ve yaşadığıma dair hiç bir kanıt yok..
suretinden kayıplar vererek
ilerleyen yelkovanın
ardışık tıkırtısında
öznesi yüklemi
birbirine girmiş
ama bu maphusluğun
tadını çıkarmaya çalışan
lakin
istediği manayı bir türlü
özgürlüğüne kavuşturamayan
cümleden farkım yok
buna rağmen yaşadığıma dair bir kanıt yok
taşınması zor yollardan gelen
ve geldiği topraklarda
sana duyulan sevdaları toplamış
ki sana duyulan sevdanın
varolmadığı kara parçası
haritalarda yok
buna rağmen
yaşadığıma
dair
hiçbir
kanıt
yok...

Başım kazan gibi..
tükenmiş serzenişlerimden geride
yoğun gölgelenmeler üzerimde..
yaşanması yaşanılması
lazım ne kadar tutku varsa..
kaç sevişme..
kaç dokunuş..
kaç mutluluğun doruk noktası..
hepsi bu karanlık düşüncelerin içinde..
aydınlıkların senin kadar güzel..
senin için gülmek..
üzülmek..
ağlamak güzel..
ama sensizken..
ölünücek..
ölüm bile yok..
buna rağmen yaşadığıma dair bir kanıt yok...