18
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1902
Okunma
Bir fırsat verseydin şefaat edip
Sana ne destanlar yazardım
Ak güvercin sayfalarda
Nakış nakış
Hiç solmayacak renkte
Dönüpte sırtını gitmeseydin
Çekmeseydin el, etek, benden
Tutsaydın umutlarımı ellerinle
Sımsıkı kavrardım
Bırakmazdım tutkumu ellerinden
Esmer saçının siyah tellerinde
Enğin denizler oluştururdum
Dalğa dalğa ellerimle
Kara gözlerinin bendinde
Hep toy kalırdım
Benlerini dizerdim mısralarıma
Nokta nokta
Düşünmezdim hiç
Yarın
Nerede
Senle yürürdüm fer fecir dünyada
Tanımazdım çıkmaz sokak
Yıkardım duvarları
Devirirdim dağları
Kilitli kalmazdı
Hiç kapılar
Susuz kalan gözlere benzettin yaşımı
Hiç ağlamadım desem sensizliğe
Çok büyük yalan olur
Keşke aldatmanda yalan olsaydı
Hiç aldanmasaydık yar
5.0
100% (9)