Biz ovalarda barındık
Yokluktu varlığımız
Ne biz bizi pilanladık
Ne proğramlandık
İt sürüsü tabiriyle onaylandık

Adımız nufustu
Sadece kimlikte
Ne gerimiz vardı
Ne ilerimiz

Çemberin ortasındaki
Dikenli tel bizidik

Ve biz hiç bir şey bilmiyorduk
Ayaklarımıza bağlanmış zincirlerle
Dik yamaca sürüldük
Ardımızdan bağırdılar
Yürü...Fil diye

Sonrasında
Kaçmayı öğrendik
Bilinçsizce
Ardımızda kaldı
Kuru söylenti

Ve biz aşarken enğebeleri
Hiç bir şey öğrenemedik
Bildiğimiz tek şeydi yaşamak
Şimdi onu öğrendik
Ne neydi

Ve bizim hiç tranvalarımız olmadı
Şok neydi
Soğuktan sovuyup
Ürperip hasta olsak

Ha bir fazla
Yada eksik olurduk

Ve ben

Arakladığım köşelerde
İt gibi uğunurken
Hep şiir yazdım
Sebebini hiç bilmeden
Şimdi yine çok geç
Biliyorum
Öğrenmek yetersiz
Değerlerini

Fakat
Her şeyin adını
Yalnızlık koydum
İlk günden beri