3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1249
Okunma
Malum, sonbahar;
Kah gökten, kah gözlerden dökülür yağmurlar.
Mutlak gri gelirken, sahte renkler solarken
ve saçlarıma tutunmuşken rüzgar,
Dolandım gül bahçelerinde.
Bir derin iç çekişti gelen, lakin değildi efkar.
Bir siyah gül yaprağı düştü yere,
Afrikalı bebeklerin yanakları gibi.
Bir kaç sarı gül yaprağı da peşinden,
Asyalı bebeklerin ayacıkları gibi.
Beyaz güller de durmadı tabii, pıtır pıtır emeklediler yerde,
Türk bebeklerinin elleri gibi.
Son adımımda kırmızı gülleri gördüm, kan kırmızısı gülleri.
Kana bulanmıştı hepsi,
Kana buladılar heryeri,
Savaş bebekleri gibi.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz