2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1110
Okunma
papatyalar getiriyorsun şimdi de
dağların sevincinden sepetlerle
nisanları getiriyorsun takvimlerden
nisan nisan kokuyorsun bir de
hangi iklimlerden aldın o kokunu
hangi yamaçlarda açtın yaprak yaprak
dağ başlarının suskun yalnızlığına
dokunmak gibiydi seni sevmek
acemiydim kendime ve bana uzattığın maviliğe
yazgımdı!
nisanın kıyısından soğuk beyaza açılmak
yazgımdı!
yeşile hapsolup yeşilde kalmak
çocukluğun düşlerini getiriyorsun bir de
asılarak uçuşlarına
sokuluyorsun korkuyormuş gibi
titrek bir gölge geçiyor gözlerinden
çocuk çocuk bakıyorsun
söndür geceyi şimdi
gülümseten düşler getir karanlığıma
gökyüzündeki en yalnız yıldızı okşa bakışlarınla
sensizim
sessizim
hüznüm benden daha çok yakındır sana
08 mayıs 2009
Suna Hemengül
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz