"Boşuna değil hiç birşey
Boş olan ne"?

Kader çizgisi derin ise alnımızın sonsuz vadilerinde
Koşuyorsa yetişemediklerimiz
Bizden önde
Kuru yapraklar bile rüzgara emanet
biz bize (affet tanrım)
İçimizde sorguları bitmeyen
İnsafsız yargıçlar….

Avuntularımız

Sesimize uymayan
Dudak uçlarında yalpalayan
yalnızlık türküleri
Deler geçer yüreğin keskin köşelerinden (unutulmuş)
Anların buruk tadı…




Dilimiz kan revan
Tükürmeye kıyamadığımız acılardan…
Hepsi benimdi
Yine "benim"
Bencilliğimizden arta kalan….




İçimizin aynaları kırık dökük
Yüzlerimiz her parçada (var olmanın dayanılmaz tebessümüyle) sarhoş
yüzsüzlük bine bölünmüş
Kim sahte
Kime sahteyiz biz…

son/uçsuzluk

Uzun bir dalgakıranım var hayatın orta yerinde
Dursun kendine köle ruhlar kuytularında
Limanım da mutlu gölgeler misafir şimdi
Demir attı tüm gemilerim.
Ve bu son yolculuğum
Sana ölümümden sensiz dirilişime….

YILDIZ