3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1069
Okunma
Karanlıktı odamda
tüm ışıkları söndürmüş eski radyomda
yurttan sesler korosunu dinliyordum
her geçen gün içimde azalan umutlar yumağı
Şakir’in bizim Makinist’e emanet ettiği Boncuk
sütünü halıya dökmüş
bana bakıyordu mahçup
sonra radyomda sustu
Boncuk geldi ayaklarıma kıvrıldı
ışık yok radyo yok sütte dökülmüş üstelik
cepte yoksa tek kuruş metelik
boşver ne olursa olsun
yeterki bir kedin olsun
sütünü yine alırsın
aksi takdirde
her şeye rağmen
eli boş kalırsın
Şakir teşekkür ederim
ben bu Boncuk’la
her yere giderim
Şiirin sahibi
Cevap Yaz