Umutlarıma kelepçe takıp
sevgimi bir suç gibi
tutanaklara geçen
sorgulamadan
yargılayan
ustaca ördüğün
tek kişilik taş hücreye
kilitleyen
sen

rutubet kokan / hücrede
kelepçelenmiş düşlerle/ kalakalan
yapayalnız /çıplak
bir yalan
inadına kanayan
ben

...../

zincirleri tak / yüreğimin halkalarına
paslı kapıya vur kilidi
anahtarı karanlık sulara at
kendi özgürlüğüne
yüreğimin esaretliğine inat
düşünme giderken
lal olmuş dillerim derken
’vakitler ayrılığa erken’
on adımı aşar ayaklarım / elbet
ruhta can varken

geceyi ört üstüme
hadi
üfle cılız mum ışığını
bir tek
kokun kalsın ardında
hücremdeki yastığımda

unutma / dedin bana
’suçtur
aşkı nakış nakış
işlemek bir hayata ’

öyleyse
üstüme kilitlediğin kapıları
açma bir daha


Ayşe YÖRÜK
20.05.2007 İST.