Sensizde yaşanırmış,nihayet anladım,
Sensizde geçermiş günler geceler..
Zaman sen yokkende erirmiş,
Akrebin yelkovanın içinde
Birer birer..
...
Kara gecelerimde,hayalinle avunurdum,
Yorgun düştüğümde ancak uyurdum..
Seni anlatırdım mısralarımda;
Yokluğunu içerken geceden sabaha dek,
Yudum yudum...
...
Hüzün bulutları patlar gözümde,
Hasretim dağ gibi,yollar karanlık..
Dudaklarda unutuldu,bestesiz ıslık.
Umudum senelerin gizinde;
Kim senin kadar sevilir artık?
Çözüldü feryadımın halatı,
Haykırıyorum
Çığlık..çığlık...
...
Semada duaya durmuş ellerim;
Solgun yanaklarım,ağarmış saçım..
Allahım..Kim bu güçsüz yaratık?
Aynada tanınmaz halde hayalim,
Yaşlarım yanaklarımdan süzülür
IIık..Ilık...
....
Artık sormayın bana ne olur...
Kalmamış içimde zerrece nefret..
Hak veriyorum tüm insanlara,
Sevgi ve aşk yalanmış..
Evet..evet..
....
Bir eser kalmamış eski halimden,
Şarkılar..şiirler hepsi yalanmış.
Yıllar mazi ile aramda perde.
Şu resimdeki gülen kız ben miyim?
O güzel günler ah!
Nerde nerde?
....
Nasıl yaşandığının hiç önemi yok,
Bu girdabın içine düşen anlarmış..
Ölüm benim için artık manasız;
Boş yere yaşanmaz deme sensiz,
Yaşanırmış...Yaşanırmış...

.....İSTANBUL.....03.03.09....
ESRA DEREL

Şiirime ses veren sayın MUZAFFER TEKBIYIK beyefendiye teşekkürler ediyorum..ESRA