Bir kelebek konar çiçeğe
Sonra kanatlanır
Uçar gider
Çiçek kelebeğin ardından
Sallanır
Titrer
Ah o kara gözler
Az mı titretti bu şair yüreği

Şairlerin yüreği
Şair yüreği, nasıl sever bilir misin?
Biliyorum
Bilemezsin

Ayrılıklar
Senin için sadece gitmek
Şair yüreği için ölmek demektir

Senin
Şiirler içinde, gözyaşlarına boğuldu mu gecelerin
Güneşin batışını, şair gözleriyle, gördü mü gözlerin
Sabah ezanını, şair kulaklarıyla, duydu mu kulakların

Çıkın dünyamdan, gidin
Beni yalnız bırakın, diye haykırdın mı yüzüne
Yalnızlıkların

Şair yüreği nasıl sever
Nasıl özler
Nasıl yazılır bu dizeler
Bilir misin sen


Bir olur da özleminle, sensizlikle
Nasıl yakar o şarkılar bu şair yüreği
Bilir misin sen
Bilemezsin elbet


Sabret
Zaman, en iyi ilaçtır derlerdi
Bana fayda etmedi
Sanma ki iyileşti
Yaram eskisinden beter azdı depreşti
Ne yapsam atamıyorum, gitmiyor
Hasretin, acın bu şair yüreğe yerleşti

Yaram kapanmıyor, kanıyor
Bana sensizliği bıraktın
Canım yanıyor
Uykularım bölük pörçük
Bir ümit bile yok ki küçücük
Bu şair yürek avunmuyor

Şair yüreği nasıl özler
Ve o seven
O şair yüreğin içindeki alevler
Nasıl sarar bu bedeni
Nasıl yakar beni bilemezsin elbet

Yokluğunun acısı şair yüreğimde
Hasretler, acılar, pişmanlıklar peşimde
Uyku tutmuyor ama
Yine de
Yumdum gözlerimi, başımı koyup yastığa
Belki görürüm diye, seni düşümde

Gözyaşları biriktirdim sana
O hasret yangını sensiz gecelerimde
Bir değil, bin defa öldüm
Seni öyle severken
Sana, seni seviyorum, diyemeyişimde

Sen gözlerime bakıp, her gülüşünde
Geleceğim, diye her söz verişinde
Dünyalar benim oldu da
Kıyametler koptu bu şair yüreğimde
Boşa geçen o bekleyişimde

Nasıl yazılır bu hasret şiirleri
Hangi duygular, hangi acılar saklıdır
Bilemezsin sen

Aşkıdır
Gözyaşıdır, şair yüreğinin mısralar
Çünkü seni anlatırlar
Seni

Ve
Sen hiçbir yürekte
Bu kadar sevilemezsin
Böyle yer edemezsin
Unutma bu gerçeği
Çünkü bu yürek
Şair yüreği…


Gürsel İLERİ