seslen …..
bütün rüzgarlar birden denizden gelen kuş kanadı, dağıtırken saçlarını
üstünde güz görmemiş yapraklar, anlatacaklar bana anlatamadıklarını
renklerin adı mavi günün her saati, ama olmasa uzaklardaki bulutlar
gökyüzü patlamaz sen gülersin, duygulara mayın döşemiş çünkü anılar

……….. hiçbir şey düşünme, kapat gözlerini ve seslen bana şimdi,
sesinin çıktığı kadar.
seslen haydi…

/sesleniyorum, yalnız sen duy ama, çok korkuyorum gecenin renginden
gökyüzünde ay kalsın sadece, bir de yıldızlar, bir de senin gülümsemen./



dinliyorum ….
ayrı geceler şimdi aynı şarkıyı söyler, karanlığın rengi değiştiyse eğer
ve sözler kaybolur dizelerde, ışık hızıyla aşılır tüm ölçüsüz mesafeler
bu sadece bir ses ve ışık gösterisi, yürek fotoğrafımın olduğu her yerde
gökyüzü patlamıyor merak etme, birisi indirmeden şalteri, korkma izle

………. hiçbir şey düşünme, kapat gözlerini ve oku bana şimdi,
ne yazıyorsa defterinde
oku haydi…

/okuyorum, yalnız sen dinle ama, korkuyorum bir gün silinip gitmenden
senle doluyken yüreğim, öylesine bir sızı var işte, dışından muhtemelen./



anlıyorum….
aldırmasa mevsim rüzgarına takvim, düşen yaprakları toplasa birer birer
bir tutsak gibi yalvarsam randevu zamanlarında, ters yöne işlese saatler
ama olmuyor canımın içi neylersin, saymıyorum kaç kişiyiz yeryüzünde
kanlı çığlık içinde ilk kez tanık olduğumuz, gündüz ve gecenin eşitliğine

………. hiçbir şey düşünme, kapat gözlerini ve sarıl bana şimdi,
altın bir tepsi içinde
sarıl haydi…

/sarılıyorum, yalnız sen bil ama, korkuyorum ya bozuluverirse ayarlar
işte o zaman boşalır gökyüzü, ay yalnız kalır, hep birden ölüverir yıldızlar./

Cevat Çeştepe