Bu şiiri bir nasihat kabul et
Hem oku, hem okut, ibret al oğul…
İnsanı gösteren kemik ile et,
Fark eder mi siyah, beyaz, al oğul?

Anlatmazsam beni burda kim tanır?
Bilmeyenler derdim-gamım yok sanır.
İbadet ihlâsla değer kazanır,
Yiyeceğin en tatlısı bal oğul…

Söylerim sözümü yabana atma,
Hatır- gönül kırma, kimseye çatma.
Amel defterini sakın kapatma
Sözüne sadık ol, dürüst kal oğul…

Bu dünya çok geniş, kaybolup yitme!
Boş hayal kurup ta peşinden gitme;
Sevgide sebat et, asla kin gütme,
Muhabbetin deryasına dal oğul…

Yumuşak atların çiftesi pektir,
Yolu şaşıranın hakkı kötektir.
Yalan yüz bir çeşit, doğru bir tektir,
Olmasın gerçeğe dilin lâl oğul…

Hayatta hiç kumar oynama, utma!
Siyaset uğruna yanlış yol tutma.
Son pişmanlık fayda vermez, unutma!
Bulunsun hep sende iyi hâl oğul…

Ödevini tam yap, dersine çalış!
Gez-dolaş, girdiğin meclise alış.
Çıkmaktan daha zor zirvede kalış,
Dilde değil, gönüllerde kal oğul…

Mevsimler değişir, sonbahar, kış, yaz.
Her insana farzdır beş vakit namaz.
Zulümle hiç kimse âbâd olamaz,
Asla çiçek açmaz kuru dal oğul…

Demesin hiç kimse “aklı bir karış”
Kula değil, Rabb’e olur yakarış!
Küskünsen ilk önce kendinle barış,
Mutlu ol, bana da haber sal oğul…

Seni hor görenin adını anma,
Her yüze güleni dost olur sanma.
Zorluğa göğüs ger, bıkma-usanma;
Kalmasın üstünde hiç vebal oğul…

Bilgiçlik taslama, bilene danış
İki değil, bir kez olur aldanış.
Gaflet uykusundan zordur uyanış,
Dinleme, anlatma çok masal oğul…

Bulunca sıkı tut işini baştan,
Yiğitler çıkarır ekmeği taştan.
Mümkün ise uzak durun savaştan,
Ama cihat etmek çok kutsal oğul…

Çıkarın uğruna kullanma dini,
Gerçek dostlarına söyle derdini.
Seç her zaman arkadaşın merdini,
Oldu bütün dünya hep sanal oğul…

Kul Bahri’yim, iki dinle, bir söyle;
Her şeyi dert edip üzülme öyle.
Sorarım bu dünya gider mi böyle?
Son durak teneşir, taştan sal oğul…