Aşkın hikayesi mi olur,
aşk yaşanır,
bir imbat gibi girdiği yüreği,
kanırta, kanırta kanatır,
bir ocak başı uydurması değil,
ben yaşadım,
ne Leyla mecnunu,
yada bir başkası böyle yakmadı,
yakamadı…


Anlatamazsın,
Mazohizm in zirvesidir sende olan,
acıdan zevk alırsın,
tüm bedenin ve ruhun alev almış yanarken,
zevk çığlıkları yankı yapar yüreğinde…


Bazen,
anlaşılmaz bir körelmeyle,
nefret edersin kendinden,
söküp yüreğini yerden yere vurmak istersin,
yapamazsın,
yüreğin değildir acıdığın, o vardır içinde,
sen ona kıyamazsın…



Oturduğunda
yanındaki yeri boş tutarsın,
o gelmeyecektir,
lokmalar inmez boğazdan,
o yoktur,
adını her duyduğunda ararsın,
o değildir…


Ölmek istersin , korkmazsın,
ama ölemezsin,
orda onsuz kalmak vardır…


Her şarkıda ,şiir de o vardır,
çiçeklerde onu görür onu anarsın,
gül odur ,leylak o,
zambak odur ,nergis o,
güzelliklerin toplamıdır o…


Geceler dostun ,tenhalar mekanın olmuştur,
ne farkındasındır zamanın ,ne yaşadığının,
sesine bile razısındır,
ama bitmiştir artık,
bir kurt bir ağacı yıkarda hani,
içinden kemirerek,
kıskançlık ve hırs kurdu bir olup,
yıktık böyle bir aşkı…


Ben şimdi gecelerimde yalnızım,
kabuk bağlar mı bu yara bilmem,
yada işler yara ,götürür beni…

DİVANE /Arif BİLGİN