1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
782
Okunma

İnsan içinde yakınlaştırıyor
aşkı ve uzaklığı.
İnsan;
seviyor ihtiyaçsız.
Yetebildiği kadar yettiğinde kendine
sonunu düşündüğün de.!
aşkın ve ihtiyaçların sonsuzluğu çiziyor
çizgiyi.
Saygı olsa bile güvende
yetmiyor.
Yeniliyor,tükeniyor insan
yenilik adına bir adım
elden avuçtan kayan kum-saatinde durmazmış.
Yenilir yutulur değil ayrık otları.
Güneş doğuyor
Adını
ayrılık koyuyoruz.
Birkaç adım geriye düşüyor rüzgar
sırtından kalkamayan yükler.
Ağırlığınca çöküyor acı.
YUSUF ENGİN TEKİN