23
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2791
Okunma
izbe bir patikanın kaldırımında eziliyor çocukluğum
irine bulanıyor masumiyetin ayak izleri
gördüğüm manzara bana çok yabancı
sanırım artık büyüdüm
kavimler göçünden bu yana illetti sanki zifiri yalnızlık
ilerliyor ağır ağır damarlarımda
ruhum ise asılı
ha düştü ha düşecek
ömrü bitik bir kelebeğin kanadından
sicime boğuldu geceler
açmıyor bileklerimde güneş
saat yaşamı es geçiyor
gitmeliyim
mahrem kokuyor artık tapındığım dudaklar
mabetlik gülüşün defnediliyor göz kapaklarıma
uğuldayan kum saati medet umuyor devrik bakışlarımdan
ve ellerim ilk kez üşüyor kış kokan saçlarında...
5.0
100% (12)