Ha dondu
Bir seherde uyanacak
Ufka bakacaksın
Güneş ha doğdu ha doğacak
Uzat elini ısıtsın seni
Bedenin yanarken
Yüreğin sıkıntıdan
Ha dondu ha donacak

Ilık bir rüzgar esecek
İşleyecek iliklerine
Her nefes alışında
Biraz daha inecek yüreğin
Derinliklerine
Gözlerin kararacak
Başın dönecek
Bir ateş topu gibi parlayan
Güneş
Bir kandil gibi ha söndü ha sönecek

Bir ah çekeceksin
Nedenini bilmeden
Beklide bir kere sevip
Hiç sevilmeden
Ayrılmak vaktinin
Erken olduğunu
Düşünecek
Keşke her şeye yeniden başlasam
Gönlümden geçtiğince
Dağlara ,kırlara bağıra bilsem
Kuşları taklit etsem
Kurbağalarla yarışsam
Körebe oynayan çocukların
Sürüsüne karışsam
Dalaşsak birbirimizle
Alt alta üst üste
Sonra hiç bir şey olmamış gibi
Oturup ekmeğimizi paylaşsak
Kaynaklardan avuç dolusu sular içsek
Kenger yülüsek kapmaların
Başından düşü kalka yürüsek
Güz gelende patates gömsek yer ateşine
Koç katımında
Elma bağlasak koçun boynuzlarına
Derelerde çimsek
Dişlerimiz titreyerek bir birine vursa
Ya ne çok özlediklerimiz
Ne çok keşkelerimiz varmış
Birde şu halime bak
Boynumda kıravat ayağımda
Potin
Kahrı binmiş sanki omuzlarıma
Olanca memleketin
Hadi dostum hadi bak artık
Gün bitti
Akşam ha oldu ha olacak
Bir kez de sen boş ver
Hala zamanın var ise
Yarın tan ağarmasını bekleme
Söylemeden bir tek kelime
Gönlünce yaşa
Bu güne kadar ne olduysa
Belki yarında o olacak.
Ekrem Madenli
05/07/2009