FIRTINA

Bir fırtınadır koptu aniden
Kesiyor ayağını ne varsa yerden
Darmadağın talan oldu her bir yan
Boşandı tufanla, boran göklerden


Kalakaldım sokakta öylece
Savrulur yağmur biraz dertlice
Konuşur sanki bana senli benlice
Gökle beraber ağlıyoruz bu gece

Saldı üzerime tüm yalnızlığı
Ürpertti karanlıkta fırtınanın ıslığı
Hiçte sevmem ki ben karanlığı
Mecal yok çözüldü ayaklarımın bağı

Islattı durdu beni yağmurla gözyaşım
Yağmur toprağa ben sana aşığım
Şıp şıp eder çamurda ayaklarım
Yapayalnız sokaklarda seni ben kime sorayım

Kalmamış sığınacak bir tek köşe bucak
Sen yoksun beni şimdi kim saracak
Anladım benim aşkım masum kalacak
Kaybolmuşum Allahım başka yok duyacak


Ağla ağla gökyüzü çünkü bende ağlıyorum
Kükre titret heryanı çünkü bende titriyorum
Islat o vefasız yari de çünkü bende ıslanıyorum
Çak ışığını şu karanlıkta yarimi bulamıyorum
BİLAL TEKİN