0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
Bir ihtiyar bak çıkıyor, yokuş yukarı
Elleri arkasında, gözleri semada
Belki de daha fazla taşıyamayacak ayakları
Düşünüyor ahir ömrünü
Yapamadıklarını, pişmanlıklarını
Bak bir ömür daha göçüyor yaşamdan
Ezan sesiyle uyandı, Ezan sesiyle gidecek
Gökyüzü buğulu, deniz dingin
Gözleri uzaklarda, elleri toprak kokmada
Düşünüyor an be an yaptıklarını
Aşka dair, aileye dair gözleri solgun
Bulutların ve güneşin son dansı ekleniyor yanaklarına
Düşünüyor maviliği, gülümsüyor son demini
Düşünüyor, her kaldırım biraz insan değil midir?
Her üstünde taşıdığının derdini dinlememiş midir?
Bu gün son görevi, ihtiyarı uğurlamak
Bunu da yaptı sonunda ağlayarak
İşte yolların bittiği yerdeyiz
Bir ihtiyar, bir gelin, bir çocuk
Düşünüyor maviliği, gülümsüyor son demini
