faili meçhul kalmasın
hiçbir aşk maktulünün…
ki; zaten hiç bilemedim ben;
neden sızar dudaklarımın kenarından
bu k a n …



/ durup durup düşünüyorum
ve hayra yoramıyorum bir türlü düşlerimi .../



oturup kıyısına ,
geceler boyu, gözyaşlarımı bıraktığım deniz,
benim yüzümden midir suyunun tuzlu oluşu?



zemheride açan çiçek, halden anlamazlığın benden mi?
bende midir her türlü aymazlığın usaresi?
dudağımın kenarındaki uçuk,
irinini dökemeyen çıban,
ayrık otları…
ve yaban duruşu bir yetimin…

sebebi ben miyim ?..



ben miyim sebebi, uçamayan uçurtma ! rüzgarsızlığının.
yazmalara yetmeyen kağıt,
ve en ağır hüzzam şarkılara eş değer ağıt…
kırılan kalem
yıkılan kal’e/m
dik duramayışın da mı benden ?


siyahın içindeki mai !
kara sevdalara gark oluşun benden mi?
yele verip aklını
ve aşkını göğsünden çıkarıp elinde tutan sevgili !
kanatsızlığın benden mi?..



gün ışığına hasret kalışınız benden mi,
gönlümün en ücra köşelerinde boy veren
nefsi duygularım?
kalbime sığdıramadığım kutsal a ş k ı m !
yurtsuzluğun benden mi?



ben ki; tüm a’raz fiiller müsebbibi !

şayet böyle ise düşüncen
ey sevgili !
hani der ya masalda;

“ demir asa,
demir çarık,
ara da, bul beni…”


ara/da bırakma beni…
bul da,
bırakma beni…






/ mai /