Yörüğüz, Türkmeniz, özümüz Türk`tür,
" Demirden Dağları " yıkan bizleriz.
Oğuzhan atamız, Orta Asya`dan,
Üç kıtaya selce akan bizleriz.

" Bozok" larımızdır: Gün, Ay, Yıldız Han,
Kayı`yı, Bayat`ı öğrendi cihan,
Beyler âşikârdı, Alperen nihan,
İslâm çerağını yakan bizleriz.

Gök, Dağ, Deniz Hanlar, " Üçok " lar boyu,
Bayındır, Alayunt, Kınık`tır soyu,
Bizi iyi tanır Tuna`nın suyu,
Seyhun`dan, Seyhan`a bakan bizleriz.

Nişabur`da Hakan: başımda Tuğrul,
Söğüt`te başımda Gazi Ertuğrul,
Bu yörük, Türkmene, nice kral kul:
Olmuştu, tahtına çıkan bizleriz.

Asya bozkırından çıkmıştık yola,
Malazgirt`te verdik, mecburen mola,
Fethettik, yurt ettik: Adı ne ola?;
" Anadolu " ismi, takan bizleriz.

Âsûde yaşardı tekmil ahâli,
Üç kıtaya vardı, Devlet-i Âlî,
Düşmanın üstüne şimşek misali,
Aman vermeyip te çakan bizleriz.

Milyonca şehit var, benim ardımda,
" Ordum Milletimde, Millet Ordumda ",
Nice millet yaşar, aziz yurdumda,
İllâ bu vatanda köken bizleriz.

Dokunmayın, kavalıma, türküme,
Selâm durun Türkmenime, Türk`üme,
Ertuğrul Gâzi`den Atatürk`üme,
Toprağa bayrağı diken bizleriz.

01.10.09 İsa Kahraman