Karanlık, soğuktu güneş
odamın yalnızlığında
ben ise üşüyordum
güneşten bir şeyler koparırcasına

ne vakit ezgi çalınsa kulaklarıma
İşte o zaman
Yüreğimin haykırışları uykuya dalar
Sensizliklerde sevdiğim

Bilmiyordum
Zaman durmuştu seni düşündüğümde
Dikilip dururken önüme
Resimindeki buğulu gözlerin
göz yaşları içinde haykırıyordum
sensizliklerde sevdiğim

kaybolmuştum
her yol çıkmaz sokaktı
her çıkmaz sokak karanlıktı
her karanlık ise sensizlikti
Hadi, gel
Sımsıkı sarıl bedenime
eğdiğim başımı kaldır gözlerine
Ve
Dokun yağmurlarınla
ıslanmış umutlarıma
birde seni sevdiğimi söyle
her saniyede her dakikada her saatte
sevdiğim

sevdalı gürkan dolduruyordu
göz yaşı denizini
Öylesine yağıyor ki kirpiklerimden
sanki bir çağlayan misali
yada damıltılmamış zeytin yağı
gibi acı ve katıydı yüreğim
işte o zaman
Toprağın kokusunda
Hıçkırıklarım tekliyordu
Hayatın yorgun omuzlarında
Ve
Dudaklarım titrerken adını sölediğimde
uzak oluşun canımı yakarken
beyazlar içinde gelinliğin
hayaller duvarımı süslerken
Nerdesin sevdiğim nerde