3
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1469
Okunma
Bir ayrılığın ilk zamanlarıydı
Yağmur yeni yağmıştı sen gittiğinde
Ağaç dallarından sarkıyordu yıldız ışıltısı,
Akasya kokusunda geçiyordu gülüşün.
Yağmalanan uykularımda güvercinler terk ediyordu tenimi bir bir.
Cebimde silik okunamayan adreslerle gezinirken,
Çıkmaz sokaklar dolanıyordu ayaklarıma.
Sensizliğin uğultusunda sürüyordum izini,
Tüm zamanlar sızlıyordu yokluğunda.
Rutubetin vurduğu yıkık bir duvardı yalnızlığım,
Yankılanıyordu tekinsiz intiharlarda.
Aynamdın sen
Baktığımda beni bana gösteren…
Memleketimdin sen
Yüzümü göğsüne bastırdığımda kendimi bulduğum…
Şiirimdin sen
Her mısrasını ruhumdan çalan…
Uçurtmamdın sen
Gökyüzünü maviliğini yüreğime dolduran…
Şimdi sürgünüm…
Kendimden…
Vatanımdan…
Ve
GÖKYÜZÜNDEN…
RESİM PANDORA 2000 ( APOLLON TAPINAĞI)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz