Fırat’ın suyu gibi, aktı gitti bir Fırat,
O bir bilge kişilik, O Abdulmelik Fırat,
Yüzüne resmedilmiş, çekilen onca hayat,
Bu gün tecelli etti, mukadder olan memat,

Hakkımız yoktur bizim, varsa da helal olsun,
Ey Allah dostu insan, Hakka kavuşuyorsun.


Doğumundaki sürgün, sürdü ölene kadar,
Dedesinin torunu, erdemi dağlar kadar,
Yetmiş beş yıllık ömrü, geçti tek nefes kadar,
Eksilmedi elbette, onda onur ve vakar,

Hakkımız yoktur bizim, varsa da helal olsun,
Ey Allah dostu insan, Hakka kavuşuyorsun.


İlim meclislerinin, mütevazi gülüydü,
O bir sürgün dönemin, kitabıydı diliydi,
En zor anlarda bile, barışın sembolüydü,
İlmiyle amel eden, manevi bir veliydi,

Hakkımız yoktur bizim, varsa da helal olsun,
Ey Allah dostu insan, Hakka kavuşuyorsun.


Yapraklar sararmışken, O yeşil kalamazdı,
Eylül ayından uygun, bir zaman olamazdı,
Rabbi çağırmış ise, O geri duramazdı,
Zamanın geldiğini, Rabbine soramazdı,

Hakkımız yoktur bizim, varsa da helal olsun,
Ey Allah dostu insan, Hakka kavuşuyorsun.


Suç işlemen gerekmez, doğarken suçlu doğdun,
Çünkü sen Şeyh Saidin, kızının çocuğuydun,
Tekamülde yükselen, hilmin en doruğuydun,
Özgür akan fıratın, bal akan oluğuydun,

Hakkımız yoktur bizim, varsa da helal olsun,
Ey Allah dostu insan, Hakka kavuşuyorsun.


Mekanın Cennet olsun, komşusu ol Nebinin,
Bendesiyiz birlikte, Alemlerin Rabbinin,
Muhatabı olursun, Allah’ın Rahmetinin,
İnna Lillah ve İnna İleyhirraciun.

Hakkımız yoktur bizim, varsa da helal olsun,
Ey Allah dostu insan, Hakka kavuşuyorsun.

Sinan Karakaş