Sonbaharda iner yerlere yaprak
Karışır toprağa, güneş kavurur
İlkbaharda susar nemlere toprak
Sarılır yaprağa, bir de yel vurur

Otlar gün değdikçe atar rengini
Toprak suya hasret alır dengini
Düşen yağmurlarla dağın zengini
Sarılır toprağa, bir de sel vurur

Boynu büküldükçe ağlaşır pınar
İçini çektikçe son gayret sunar
İçi yanan kuşlar, taşlara konar
Sarılır kurnaya, bir de el vurur

Selama bel bağlar ak bulutların
Su tutsun renkleri çok umutların
Kara bulutlarda gök binitlerin
Sarılır boynuna, bir de çöl vurur

Umut tükendikçe eser rüzgârlar
Yok olur git gide azcık, birazlar
Kendine yer yapar tüm karıncalar
Sarılır rızkına, bir de yol vurur

Çatlayan toprağın başlar türküsü
Damlaya kavuşmak içmek tutkusu
Her gün azaldıkça güneş etkisi
Sarılır aşkına, bir de kol vurur

Beyazdan sarıya döner yeryüzü
Sarıdan karaya söner yeryüzü
Yalancı ışığa kanar yeryüzü
Sarılır insana, bir de hal vurur

13.03.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara