11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1944
Okunma
Hiç babam olmadı benim
Ama sözlüğümden çıkaramadım adını
Eksikliğini hissedemeden yapamadım
Baba denilince; yokluk dedim,hiçlik dedim...
İlk aşkım olmadı benim
Çocuk yaşta sevdiğim erkeği düşman bellemedi kimse
Ben de veremedim zaten gönlümü
Baba denilince; koca bir boşluk dedim...
Ezan vakti eve girme korkum olmadı benim
Ama daha çok dikkat ettim hareketlerime
Davranışlarımın sonuçlarını tahmin etmem gerekti
Baba denilince; kende kendine otorite dedim...
Parmaklarımın arasında kocaman bir el olmadı benim
Ama yalnız ayakta kalabilmeyi öğrendim
’Babama söylersem görürsün.’demedim kimseye
Baba denilince ;olmayan güven dedim...
Hiç babam olmadı benim
Anneme giydirmeye çalıştım maskesini
Ve annemi buldum yanımda babam aklıma geldiğinde
Baba denilince...Sustum.