geceler kahin bir gezgin
zamanın esrik yazgısında
öncesine dönemeyen bir akşam,
seviler tüketir geceye
en masum dualarını çalar
kendine çarpa çarpa

içinde sevdasına düştüğü kalabalıların
umudu terler avuçlarında
savurup kendini caymış zamanlara
martı çığlıklarında günah çıkartır

hangi uykuların bölünmüşlüğünde
kabus olur kaçarsın
yüreğin ellerinde.
suç işleyen çocukların korkusu
karabasan bir hasretin
gölgesine sığınır sessizce.
yalanların düşlerinde konuşur

ve bilir
her uykunun bölünmüşlüğünde
ürkek ağıtlar gizlice
soyut sevdalara seslendiğini

benim se
tüm eskimişliğime inat
martı çığlıklarında
bir türlü af olmayan günahlarım
talan eder bu şehri

kendine çekilir kaldırımlar
bilge bir heykel kırılmışlığında
beton bakışlarıyla sorgular şehri
ve sözü getirip yıkılmışlığına
gövdesi ellerinde
devrilir martıların çığlığına

şehir
parça parça küfre düşer
yangın bir iklimin göbeğinde.
kıran kırana başkaldırışıdır sevdaların
bense gezginci kahine inat
aylardan haziranı çalarım
ve seni ilk defa
sarhoş bir Eylül’ün koynunda aldatırım

Ayşegül Gökdemir