Bir sahrada doğan güneş
Bir vahaya inne o nur,
İnsanlık bunda yanar ol ateş
İmanla medeniyet kurulur.

Çöle inen nur sensin ey sevgili
Vahalarda biten hurmalardan,
Bin şükür nimetine hak verdiği
İmanla açılır medeniyet ufku.

Bulutların arasından süzülen
Aşkın yeşertir kuru dalları,
Bir can verip bir can alan rab
Her hikmete mazhadır emri.

Zamanına nail olamadım ya,
Yollarında tozun olaydım da,
Beni benle alsan umutlamsan da
Umudum tükenmez yollarında.

Altı kollu çağlayan gibisin
Irmak olup denizlere inişin
Ne kutlu kurtuluş imişsin
Sana kurban olmamak eldemi.

Adı güzel huyu güzel nebisin
Sen açlığa yokluğa çaresen
Kalblerede akan bir dere gibisin.
Senle çoşmamak mümkünmü.

Kar sularıyla çoşan seller,
Seni bile ezberledi bülbüller.
Bir kurtuluş nidası minareler
Senle uyanmamak mümkünmü.

Öksüz büyüdün yetim kaldın
İnsanlığa bir mühürle nişanlandın
Nübüvetinle esarati cezalandırdın
Senda kutuldu batıl medeniyetler

Elhamdülillah diyerek eller aldın
Kurtuluş diyerek ufuklar açtın.
Köhne bizansı bile tarihe gömdün.
Ne kutlu hadisti o fatihanlandın,

Özlemindeyim ararım arımı
Senle buldum dünyüda yarını
Ölümden öteki diyarımı
Komşun olarak cennet diyarını
Özlemindeyim..!
Aslanbiq