9
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2230
Okunma

Bir de Mahmut emmiyi yâd edelim saygıyla,
Hapiste geçen günler bakdur etmiş gözünü.
Sandıklıdan göç etmiş köye gelmiş kaygıyla,
Konuşmak ne kelime ketûm etmiş sözünü.
Böyle yalnız başına gelmez bu işin sonu,
Taze bir dul kadınla başgöz ettiler onu.
Düğün dernek sonunda kapanırken bu konu,
Sonunda el kızının çek dediler nazını.
Kötüköylü derlerdi asıl adı Feride,
Durmadan bağırırdı ileride geride.
İşe git, para getir tuz kalmadı dride,
Şaşırdı en sonunda baharını yazını.
Yevmiye on liraya işe giderdi erken,
Buldumcuk kuşu gibi karısı lâf derken.
Öğle arası verip soğan ekmeği yerken,
Söğüt dalına astı azığının azını.
Arada bir çıkardı Söylemez’in kahveye,
Bir köşede oturur karışmazdı kimseye.
Bazen de dert yanardı komşuları Eseye,
Eli mahkûm ne yapsın tutardı avâzını.
Mahmut emmiden sonra çok yaşamaz karısı,
Emir hak vâki olup öldü gece yarısı.
Yıllar sonra gördüm ki virân olmuş orası,
Söküp de götürmüşler kapının pervazını.
Huzur vermemiş ona derdine dert katmıştı,
Aldığı yevmiyeyi hergün küpe atmıştı.
Ne yazık ki paralar tedâvülden kalkmıştı,
Çoğunu fare yemiş bırakırken tozunu.
.................................Kardelen26
5.0
100% (2)