insanlar hep yakınırlar...
zaman geldiği gibi gidiyor diye..
aslında böyle yaşamaya kimsenin hevesi yok bu memlekette..
kimsenin yarını olacağı da kesin değil..kaabil de değil düşünmesi..
mahsus mu yapıyor bunu size hayat bilmem ama...
galiba benle arası gayet iyi bu zamanın..
geçmek bilmez..yok aslında geçer geriye dönüp bakıldığında ama...
olduğunca elinde bastonuyla karşidan karşidan geçmeye çalisan bir beyamca gibi..
tüm trafiği karıştıran ve susmak bilmeyen korna sesleri...
bir curcuna...bağırtılar...çagirtilar..ve tüm sevdalar işte o an susuyor..
aynalar beziyor aynı surat her sabah..ve bu gözler hastalıklı gibi...sulu..sağnak bi yağmurun eli değiyor...
güller ve çiçekler hepsi de birer birer gidiyor...


bir hata...
gönül sayfasında, karar yapraklarında bir hata...
hoşçakal ile terkeden akıllar nerelere gittiler...
nerelere saklandılar, ne isterler...
tembellik isterler, alışılmışın dışına çıkmak istemezler...
imkan yok! eller ve kollar bağlı, bıçak da kemikte dayalı..
ay bir yabancı görünce bir köşeye saklanan ufak bi çocuk gibi..
haşim bir bulut çok gaddar geldi gözüme...
nasıl bi sima ki bu gören sanki azaba mahkum ediliyor..
insanlar nerdeki..hani nerde benim bu yüzümü bellemiş insanlar...
aslında her zamanki yerlerindeler..değişen tek şey var o da benim simam..
amansız bir ah ile inleyen kendi ciğerini yakan bir terkedişle..
saniyelere gizli yılların peşinden sürükleniyor..ağlıyor ama arkasında bi su birikintisi dahi bırakamıyor...
o zaman bir git gel geliyor aklına...ne yapsa diye sağa sola dönüyor..
sonra bir kibrit çakiyor ve kendi kendine kendini tellendiriyor...


sonra...
uyanır beden önce ruh sonra akıl gelir yerlerini alırlar...
yorgan o kadar ağırdır ki kaldıramaz kendini...
yastığı sırılsıklam olmuştur kafesini terkeden terinden...
sonra yaşadığını hissetmiş gördüğü rüyayı tahayyüle koyulmuştur...
sonra...
amaan! allah korur yüklemez bu yükü bana tevekkülüyle ..bir oh çeker..
ve yavaşca kapatır tekrar gözlerini..mutludur..
çünkü bir rüya görmüştür...
yarın elbet güneş doğacak diye yine yarı ölüme vermiştir kendini..
ya geriye kalan günün yarısında güneşi göremezse?