FİRARIM

Kor kızılı yalnızlıklardı yaşadığım.
Yıllarca seninle, sensiz…
Yüreğim hüzzam şarkının makamıydı.
“Fa” notasını nereye koyacağımı,
Bilmeden çalardı sazlar,
Söylerdi tende ki ses…

Bu ses ki!..
Sevgiden şaşırmış tellerle bulanık.
Gam, keder, sıkıntı içerisinde
Gülümsemeye muhtaç sevdalarla
Yürürdüm sağıma soluma bakmadan
Sesi kesilmiş kaldırımları sayarak…

Şimdi o sokakların mavi karanlığındayım
Şimdi, bir leke kaldı derin sayfalarında.
Yüreğindeydi belki dokunuş,
Haksızlık yoluna saparak
Yürüdü anlamını bilmeksizin
Bu çalkalanışlar içerisinde
Poyraz rüzgarlarla gel bana diyerek…

Bakir sevdalarda saklıydı tenimiz
Gözlerin gözlerimde, elin ellerimde
Ve ben seni öldürürken yaşadım…
Firarım seninle sensiz olmak…
Gönül’ü yazan kalın kitaplar
Okundu anlamını bilmeksizin…

Sokaklarda aç kalmış sessizliğe inat


İstanbul, 11 Mayıs 2007
Saat: 19.20
(Yeğenim Poyraz’a İthafen)