Yaşamak istiyorum tek başıma,
Ötelerin ötesine gitmek istiyorum,
Sarılmak istiyorum yalnızlığa,
Coşkun bir aşkla uçmak istiyorum,
Bulutları yatak yapmak istiyorum,
Yalnızlığımı uyutmak istiyorum.
Siz, ahde vefasız insanları,
Sevmek zorunda kalmasanız,
Keşke onlarla dost olmasanız,
Kokusunu dahi almasanız,
Deruni bir yalnızlık kuşatsa ruhunuzu,
Ne fark ederdi?
Koca İstanbul’un göbeğinde.
Acı çığlıkları çınlatır kulaklarınızı
Ve insanların caddelerden akışları,
Anlamsız anlamsız size bakışları,
Konuştuklarını ah bir duysanız!
Karanlık sokaklarda akşamlasanız,
Size yürekten dost eli uzatan
Lambanın nurunda bir aydınlansanız
Ve ceylan gözlü yıldızların
Size kaş, göz ettiğini bir görseniz
Hatta o güzelim ayın
Size gülümsediğini bir görseniz
Ya da sevgili güneşin,
Barış elini uzattığını,
Bütün derunî güzellerin,
Size naz ettiğini bir görseniz,
Siz, yine de yalnızsınız
Ve bir bedende tek beyinsiniz.

Ruhumun bütün derinlikleri,
Mazimi gözümün önüne serdi,
Atalarımız: “Güzel düşünmek iyi” derdi.
Ah mâzilerim! Koşup da tutamadığım,
Beni bir gölge gibi takip edip de
Arkasından bakamadığım…
Her maziye inen derin anılar,
Büyük bir anlam ifade eder,
Ben koşarım, istikbâlim kaçar,
Mazimse hep aslını takip eder.
Eylül akşamı efkârlandım yine,
Bu dava bana mı kalmış diyen diyene.
Herkes benim gibi düşünüyor mu?
Aşk acısı yüreğini yakıyor mu?
Geceler yalnızlığını dindiriyor mu?
Sevdikleri ellerini tutuyor mu?
Sabahın kuru soğuğu gelmeden,
Yaprakların ciğerini delmeden,
Ecel nefeslerde solumaya başladı,
Zamansız öten horozları haşladı.
Yalnızlar yine bir Eylül gecesi,
İstanbul sokaklarında akşamladı.

Sessizce bakıyorum cadde ve sokaklara,
İnsanlar teker teker çekiliyorlar yuvaya.
Ana, babalarını bekleyen küçük yavrular,
Sıcak bir sevgiyle boyunlarına sarıldılar.
Ya babası ve anası olmayanlar,
Acaba kime ana, baba diyorlar?
Öksüz kalmak; zor mu desem zor,
Gel de bu ayrılığın acısını bana sor.
Gelin yalnızları, yalnızlığa itmeyelim,
Zor günlerinde yanlarından gitmeyelim.
Allah’ın Resulü buyurur ki Hadisi Şerifinde:
“Birbirinizi sevmedikçe iman etmezsiniz,
İman etmedikçe de Cennet’e giremezsiniz.”

17.09.1995
İstanbul