6
Yorum
0
Beğeni
4,7
Puan
1950
Okunma
Esip kimbilir hangi okyanuslardan
Ağlayarak kapımı çalan
Belki de bir hüzündü, benimle paylaşan
sesin gizemdir senin, liman bilmez ağıtlarıyla
Gördüm, kanatlarından kopan güneşi
Bu rıhtımdan yürürken
Hep seni düşledim.
Sen ki, o gülün dikenin
Aşkın ve acıların bahçevanı
Gözlerin nehirdir, aktı bende.
Sen bilsen bilmesen de
Acılar belki bir susuştur
Dudağını ısır benim gibi
Dalgaların dehşetini seyret
Ve bir şarkı dinle
Hasret yangını başladığı yerden
Tren durur istasyonda usulca
Kimdir, bekleyen bu gecede
Sürgünü savuran
Hiç usanmadan
Bu ayazda, sevdasını tekbaşına.
Nuri Dağdelen
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Cevap Yaz