Sen miydin gökyüzünde perdeleri aralayan
Issız sel gibi akıp yüreğimi yaralayan
Söyle,
Kim ağlattı, kim güldürdü seni?
Dert benim derman sensin.


Direncim kelepçelendi, hülyası kalmadı hiçbir şeyin
Hayallerimi çaldılar Ege gülüşlü sularında
Ah edip tutuşuyorum özgürlük rüzgârlarıyla
Seninle bölmüştüm ömrümü
Artık ne sen ne de ben varım bu şehirde
Şimdi,
Yüzümde akan iki damla yaş donuk bir sessizlikle.


Ben Emrah,
Sen bilemezsin, sensiz bir hicrandır
Geçirdiğim her an
İnsan coşar ırmaklar gibi seni sevdikçe
Gurbet yollara düştüğü zaman
Hasreti kuşatan erguvan olur
Sılaya kavuşmak duyguların en güzeli
İnsanı üşütür köpüre köpüre.


Ben,
Nürnberg’li küçük Emrah
Sevdalar ki gelir beni bulur
Dalgaların denize, denizin dalgalara
Dönüştüğü zaman.

Aşkların en ateşlisini sana sakladım
Gel, şimdi Ege sahillerindeyim
Bir garip yolcuyum bu limanda
Yeşil ve mavinin arasındayım
Yorgun kalbim seni bekliyor
Dalgalar düşüyor üstüme
Bekleyişlere ne ad verdiğimi
Nereden bileceksin.


Ben daima aşklar edinirim
Bir şehirden ötekine giderken
İşte sessiz gecelerde kardelenler türemiş
Hangi mevsimdeyim ben de unuttum üşüdüm
Bu mavi gözler kimin?
Düşündüm senden pek uzak değilim
Gel, Özdere kokan yalnızlığınla beni kurtar
Dedim ya, ben küçük Emrah
Bir gurbet çocuğuyum
Yıllar çile gömleğim hasret özge sazım.


Yakamozlar kınalı
Yıldızlar erimine dağılıyor sulara
Şimdi saçlarınla ört köhne bedeni mi
Zeki Müren’den özlediğim şarkıarıı söyle bana
Seni bekliyorum bu gizemli sahillerde.
Hadi gel, sen. Ege güzeli.


Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
1/9/2006