Dön ne olur!!
Benim olmayacağını bilsemde,
Benim olma ihtimaline razıyım.
Yokluğuna baş kaldırıyor bütün hücrelerim.
Göz kapaklarım firarda,
Müjganlarım sürğünde
Uykuyla vuslata ermiyor bir gece.

Dön ne olur!!
Yemen illerindende gelse sesin razıyım,
Muhtacım bir yudum sevgine.
Gözüm yok parada pulda.
Neyimize yetmiyor yamalı bir hırka ile,
Kırk yamalı bir haba.
Kızgın çöllede seraplara kanıyorum yokluğunda.
Çakır keyif oluyor uykusuz gözlerim.

Dön ne olur!!
Duygularım karmakarışık.
Sağımı solumu görmüyor buğulu gözlerim.
Her gördüğümü sen diye sarıyorum.
Hiç birinde yok senin efsun kokun.
Çekip sarsamda sineme senin gibi ısıtmıyor yüreğimi.
Senin yerin bir başka,
Kimse dolduramaz hücrelerimdeki yerini.
Ayıp değil ya, taparcasına seviyorum seni.

Dön ne olur!!
Ben de bıraktığın izler çok derin,
Her gece ruyalarımı süslüyor yosun karası gözlerin.
Sen olmadan bilki yeşermiyor meneviş düşlerim.
Tümceleri eksik kafiyesiz oluyor bütün şiirlerim.
Günüm geceme karışıyor,
Bir yanım hep eksik.
Yoklugunda bir gözlerimden,
Bir de kalemimden kan damlıyor kan.
Ayıp değil ya, yaşayamıyorum işte sensiz.

Dön ne olur!!
Usandım yeşermeyen umut bahçesinin,
Müdayim bekcisi olmaktan.
Usandım akreple yel kovanın vuslatına tanıklık etmekten.
Usandım bu yürekten bu candan.
Usandım yıldızlara bakıp derinden ah çekmekten.
Usandım YAVRUM durup durup seni özlemekten,
Usandım yolcusuz yollarda yolcu beklemekten.

Dön ne olur!!
Umutlarım salkım söğüt,
Dallarım toprakla vuslata ha erdi ha erecek.
Söylesene yürek sızım,can kuşum.
Daha ömrümün kaç baharı seni beklemekle geçecek.
Korkarımki bu gidişle adım mezar taşıma,
Gülünü doyuncaya kadar koklayamayan
Çilekeş ANA olarak geçecek



Safiye Samyeli