Sahipsiz mezar olsaydım yine severmiydin beni
İstedim ki her halimle yalansızca sev beni
Sev beni şu aciz varlığımın bilinci ile
Tıpkı bir çobanın kavalını sevdiği gibi

Anadolunun bağrında eskiyen bir köy olsaydım
O köyde çalınan unutulmuş bir türkü olsaydım
Yine severmiydin beni zirvelerin ucunda
Erimeye yüz tutan ŞU DAĞLARDA KAR OLSAYDIM



Kıvrılmış kaldırıma gizlice ağlar
Gözlerinde hüzün,dudağında şarkılar
Sende benim gibi çaresiz bakıyorsun
Sanada benim gibi çektiren mi var

Uyuşmuş dizlerin kalk yavaş yavaş
Düşeceksin duvara tutunda yaklaş
Harabeye dönmüşsün nedir bu halin
Neden saçların beyazlamış ARKADAŞ



Saçlarını dağıtırsın rüzgarlara bırakırsın
Uzun zaman oldu gözümü yolda bıraktın
Gittin gideli yokluğunun ayazlarındayım
Zamane gençlerine durmadan seni anlattım

Sen yıllar öncesi şarkılarda övdüğüm
Dudaklarımın en kuru kısmında büyüttüğüm
Hala eskisi gibi her şey yalan, gerçek sensin
Seneler sonra yeniden SENİ SEVMEYEN ÖLSÜN

*

Bir meselimiz vardı bir zamanlar
Şimdi hepsi karanlıkta kaldılar
Hiç kimsenin meselesi değiller artık
Unutuluşun kucağına bıraktılar

Sazımı tellerinden sökülünce
Dudaklardan kayıp gitti meselem
Kayboluyor veda bile etmeden
Oysa bir sevda türküsüydü MESELEM.



NOT: DEĞERLİ GÖNÜL DOSTLARIM UNUTULMAYANLAR SERİSİNİ DİNLENDİRMEK AMAÇLI KISA BİR ARA VERMEYİ DÜŞÜNÜYORUM.KISA ZAMAN SONRA AYNI HIZ İLE DEVAM EDECEĞİZ İNŞALLAH
SAYGILARIMLA…


08–09–09
İzmir şirinyer
Söz: burhan Orhan