Öfkenin hükmüne yenik düşen gözler
Hoş görü ışığını söndürüyor birer birer
Karanlığın gövdesi boy gösterirken
Erimekte olan umut mumlarının ışıltısız yanışına gömülürler

Hoş gören gülüşler tutunmaya çalışırken kirpiklerin ucunda
Öfkeli bir göz yaşının içinde boğulur giderler

Öfkeli bakışlar gebeyken somurtkan gecelere
Hoş görünün yüzü dönük tebessüm dağıtan en aydınlık seherlere
Varlığının yok olmasına tahammül edemeyen öfkeli bakışlar
Sinsice kısılan gözlerde adaletsiz bir yargının imasındalar

Öfke ile hoşgörü aynı göz kapakları altında
Keyifsizce perdelenen bir gölge oyunu tadında

Öfke her hali ile kötü duruyor göz çerçevesinde
Hoşgörü huzur kokulu bembeyaz güller derliyor göz bebeklerinde
Öfkenin buzullarını eritmekteyken hoşgörünün yangınları
Soğuk buzullarda üşüyor günden güne sıcaklığı

Öfke ile hoşgörü
İkisininde birbirine yoktur tahammülü
Var olabilmek için şarttır birinin ölümü

Bir gün öfkeye dahi hoşgörüyle bakarsan

İşte o gün son bulur öfkenin gözlerdeki hükmü


24.08.09
İzmir Kafkas unlu mamüller
Söz:burhan orhan