deme çekmişken kendimi
şimdi neydi ki bu?
bir düş mü yoksa gecenin ateşinde çehrende asılı kalan
bir masal mı gözlerin de bekleyen Rapunzel!
her baktığımda bana kahramanın olmamı hatırlatan
Aşkın ateşine verdim şiirimin kılıcını
ve yüreğimin örsünde dövdüm imgelerimi


ve şimdi
tümcelerin dili çözülür
aralarında konuşurlar utanarak
al basar yüzlerini
her repliklerinde aşk
her susuşlarında aşk
sarmaşdolaş


terimi teninle silmenin hayaliyle
bir kelime, bir imge, bir mısra daha
gecenin karanlığında kavrulan
seni bana, beni sana anlatan
Durmadan!


saatten kuleler astım kirpiklerime
gittikçe ağırlaşan zaman yıkılır üzerime
şehrinin yıldızları kayar gözlerimde
geçer adın tutulan her dilekte



delta misali birikirim sana
her an biraz daha -biraz daha
bereketli topraklarımda
ekeceğimiz tohumlara doğar
mevsim mevsim sen kokar
her bahar sana açarım

- sen yokken talan -



kağıttan gemilerle gel bana
bitsin siyanürlü gidişlerin
yak limanlarını
dağılsın gemiler
boğulsun deniz
tuzu çekilsin içinden
hiç gitme benden, gitme yüreğimden


- sen varsan tamam -


gemilerim kağıttan
dudağımın kıyısından dudaklarına
rüzgargülünün melteminden aşkı taşıyan
yak deme limanları
yakamam sevgilim
onlardır sahipsiz aşkların martılarını okşayan
gitmem
gidemem,
savrulamam okyanusun rüzgarlarına
kopamam yüreğinden kopamam gözlerinden
ki,
kaçar aklım yokluğunda





















Gülay Bulut - Taylan Bildirici