HIRSIZ GÖZLER

Gecelerdeki tek ışıktım gölgesiz
Tenine dokunamayan gülümsemelerim
Vuslat duaları hüznü ekmiş dudaklarıma
Tebessümü gömmüş düşüncelerim
Simsiyah uykuların siyah rüyalarındaki mum sönmüş

Yüreğimde yanan birkaç çalının
Sana uzanmaya çalışan elleri yorgun uzanmaktan
Kızıl saçlarına bağladığım umutlar
Şafakları esir etmiş gözlerime
Yollar, başı olmayan kervan misali
Sevdamın uysal kanatlarındaki çırpınışları duy
Hangi bağ bozumunda kızıla boyadılar şarabı
Bilemezsin ki
Bir türlü gelmediğin baharı…

Bilmeni isterdim
Ben karardıkça her mehtapsızlıkta
Sen mehtap oldun gözlerime
Yol gösterdin
El oldun ellerime
Yüreğime sıcaklık…

Bazen dalgalı sahillerde gezdik sakinleşti deniz
Bazen sakinleri şaha kaldırdık
Gülümsedik çoğu zaman şekilsiz bulutlara
Hayalleri umursadık
Düşüncelerimizi topladığımız sessiz bakışlar
Dostluk oldu içime aktı ılık ılık
Yürüdük aynı yolda
Gizlice uzattık çaresizliğin hırsız gözlerini
Bakıştı karanlığın kahramanları
Kimse görmedi
Çaldığımız zamanları.

Turgut Uzdu