Bir umut doğur bana
Nur topu gibi bir umut
Sana bütün dünyamı vereyim
Öyle emaneten yaşıyorum ki
En sevdiğim yemeği dahi yerken
Bitsin diye dualar ediyorum
Mutluluğu bir vazife gibi sayıyorum
Senden umutsuz olunca
………………………………………………..
Güler yüzlü gözüküp de
İçimde haykırış çığlıklar kopuyor
Hani seni görmekte yetmiyor artık
Gibisinden bir yalnızlık, umutsuzluk
………………………………………………..
Natamam bir şeyler var ortada
Dil ucunda olup da söylenemeyen
Avuçlarınla
Kana, kana soğuk sular içtiğin
Avuçlarınla
Tıpkı yavru bir serçeyi tutar gibi
Öyle yüreği hızlı atarcasına
Öyle gülerek
Öyle heyecanlı
Bana bir umut getir
…………………………………………….
Tutamadığım avuçlarınla
Veya gamzen saklama kabı
Oraya sakla da getir
Ben bulurum
Bir dokunuş hissinde
Yahut buse izinde
Ben bulurum
Kömürlükte duran
Oyuncak bir kamyonun
Kasasına bırak
Ben bulurum
Gözlerin kadar hayalini kurduğum umudu

SEMİH POLAT