Hüzün üstüne hüzün
gözlerim çorak toprak misali
kupkuru
gönlümde bir sızı
sızladıkça sızan gönül yaşlarım
sahili olmayan bir deniz gibi
ne sığınılacak limanlarım
ne barınılacak koylarım...
dik yamaçları olan bir dağmıyımki
yoksa tırmanması zor doruklarımmı var...
sessiz
bir o kadar da kuytu gecemiyim
zifiri karanlıklar mı sarmaladı beni
yoksa yoksa dipsiz kuyulardamıyım...
sitemler benim olsun
gam keder hepsi benim...
verin zındanları
düğün,
şenlik yerleri sizin olsun
bayramlarda...
hayallerim solsada
gönül güllerim taptaze.
bir bir dersem
o güllerden
bir buket yapıp sunsam
kırdığım kırgın gönülleri
affettirebilirmiyim bilmem...
kader rüzgariyla sürüklenen bir hayat
hayallerimi baltalayan realite...
hani dost kalacaktık ebediyete kadar
ne de çabuk unutulacağım!
Halbuki,
sımsıcak
koca yüreğimde sakladığım
dosta olan sevgim...
beni unutturmaz derken
unutuluvereceğim ne acı
son söz bende değil
önsöz bende olmamıştıki
yüreğimin
hangi sayfalarını açsam
okutsam bilmemki...
beni anlayan bir dost vardı
nasıl sorsam bilmemki...


---makes---