4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1711
Okunma

Kapattım gözlerimi tüm ışıklara
Tek bir ışık süzülsün göz kapaklarımın ardına
Zamanın durduğu
Mekanın dahi vehimden başka bir şey olmadığı
Bir âlemde
Dönsün kâinât kendi seyrinde...
Eğer bir çorak topraksa sularım
Gönlümde sağnak sağnak yağan
Sevgi yağmurlarımla...
Varlık âleminde
Uğultuyla yankılanan ruhların sesi
Perdesiz duyu organlarıma çarpsada
İnsan bilincini yörüngeden çıkartacak
Anlar yaşansada
Yüreğimdeki O ulvî aşk
Gözlerimdeki O eşsiz nûrun
Tüm vehimleri kökünden yıkmaktadır
“ÂLÎM” ile feyizler aktığında
Ya da yüreğime bir güneş gibi doğduğunda
Bilinç ötesi bilinçler doğduğunu anlarım
Bazen hüzün bastığında gönlümü
Bürünür ayrılık mâtemine ruhum
Duygulardaki ağır basan özlemim
Karabasanın çöküşü gibi
Baskınlar yerim yüreğimde
Aşk namelerini duyarken
Semâzenlerin döndüğü semâ da
Ruhum uçsun isterim
Zaman ötesi mekâna
---makes---