2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
5200
Okunma
Şiir yazarak kendi heykellerimizi yapmaya çabalayan
Biz amatör şairler.
Paslı çakıdan gönül hançerleri üretir
Odağı kaymış gözlüklerimizle
Diken ucunda gonca dehen görürüz
Venüs’ü yıldız sanıp
Ay-tam dansını tamamlarken
Kırpar kırpar uyak yaparız
Sersemleyişimize buruk bir gülümseme iliştir
Pamuk taşı dizdiğimiz sınırlarımızda
Şiirler arşınlarız uygunsuz adımlarla
Tespihin dik başlı imamesi
Sessizliği ürküten afallamalarımızı çentiklerken.
Yaşamadıklarımızı
Yazmalara sığmayacak kadar büyütür,
Ölümü düşünmeden ölürüz.
TAMAY ÖNAL POLAT
5.0
100% (1)