Deniz kara gök bulut gel de sen bu dost’u unutabilirsen unut?
Dost’um bu gece buradaki son güne imzan,
Son gecen bu şehirde, yarın yoksun
Mevlana’nın Şems’i,Robinson’un Cuma’sı benim sen’i
Gidiyorsun soluyor gönlümün bahçesi.
Hani geçen gün gittiğimiz lokaldeyim
Sen içimde
Bir balık atladı şimdi ama sen görmedin
Şimdi beni görsen önünü kapat derdin.
Yine yakamoz seyrediyorum.
Usulca müzik, denizin sesi ağaçlar yapraklarıyla eşlik ediyor
Hani geçerdik önünden kalabalık diye hiç oturmazdık,
Deniz feneri….
Yıkılıyor sandım sen giderken
Çok ağladım o gece içimden
Dışımsa hafif ıslak
İçim sırılsıklam hani dolaşırdık ya yağmurda aynı öyle.
Kırmızı ışıklı takalar fener duruyor yerinde.
Zeytinli parkın içinden geçip, havuza ilk defa para attım;
Ya tutarsa!
Hep güneş girerdi ya gözlerimize Osman Beyin parkı artık şemsiyeli
Şems in nerde dedi?sustum
Gidiyorsun demi arkanı dönmeden ve şikayet etmeden
Son ayak izlerin, yağmurlar kazımadan kaldırımları
Var ya bana kimse sen gibi sarılmadı.
Nede gönül kuşum hiç kırılmadı.
Yürüyemiyorum artık o sahilde
Bilirsin hep huysuzlanırdım oturalım diye
Dilek ,dostum sol yanımda bi sızı var bilmem ki niye?
G.GÜN