Ayrılık kapıda bekleyedursun
Duvarda takvim ve işleyen saat!
Herşeyim acıda kendini bulsun
Elveda demiştir ruhuma hayat! ...

Bir ömrü yokuşa sürer mi sevda?
Kendi hayatından bıkar mı insan?
Belki bir şehirde, belki bir dağda,
Buluşur muyuz biz, gelir mi o an?

Dünyanın her hali senin le güzel,
Seninle tadına vardım sevdanın.
Hayallerime dol, günlerime gel,
Çarpar yüreğimde daima adın! ...

Geçtiğin her yolu bir bir bilirim...
Caddeler sokaklar şahittir buna
Bu köhne dünyada sensiz neylerim,
Çaresizim hey hat diyemem sana! ...

Yıllar var hasretin koynunda geçen
bir yerde ölümüm bekler pusuda
çehreni görürüm yüzüme gülen
bazen papatyada bazen bir suda! ...

Kütükler daima yazar adını
Saatler senin le yürür sonsuza
gün gelse, yüreğim bulsa sevdanı
Erişirdim sonsuz ebedi hazza! ...

Bu cadde bu sokak bu gezdiğim yer,
Bilir değerini gözyaşlarımın
Acıyı veren Mevla’m sabrıda ver
Daha da ağırlaştı adımlarım! ...

Ve ölümüm bir gün düşer elime...
Yorulur can kuşum kırılır kanat...
Son nefes alışta, dolar dilime...
Elveda demişti ruhuna hayat...

16.10.2003; perşembe. Erzurum günlüğümden! ..

Kenan YÖRDAN....