Çek git sende arkana bile bakmadan
Çek git herkes gibi
Bu çaresizliğin sonu gelmedi
Ömrümce mutluluğu galiba hak edemedim



Bir ben boynu bükük,çaresizlikle yoğrulmuş yüreğim
Hiç haykırışlarımı duyan olmadı,bir ses bir nefes
Bu acılarla dolu ruhum beni yine bırakmıyor
Sürgün yemiş şuçlu misali hayattan



Ben doğarken konmuş adıma KADER
Sessiz tırmanışlarımda oyun oynuyor
Düz yollarda bile zalim ağlarını örüyor
Sardı çekti beni içine çabalıyorum
Çıkar yol arıyorum
Sonu mutlulukla bitecek olan

YAZAN :KADER OYUNCUSU